„ხოლო აწ ესერა ჰგიეს სარწმუნოებაი, სასოებაი და სიყუარული, მესამე ესე ხოლო უფროის ამათსა სიყუარული არს“ პავლე მოციქულის ეპისტოლე კორინთელთა მიმართ
“მოკითხვა ჩემს საყვარელ შვილს, ძვირფას, ოქროს, ბრილიანტს. შევნატრი ღმერთს, შენს ჯანმრთელად სიცოცხლეს ჩემო გულო. ეხლა მივიღეთ შენი დეპეშა, რომელშიც იწერები, როგორ ჩახვედითო, ჩვენ კარგად ჩავედით, ორი დღე მცხეთას გავჩერდით, მერე სუყველანი ერთად წამოვედით. მოკითხვა ყველას, შენს კეთილებს, შენს ერთგულ ქართველებსა და რუსებსაც. კარგად იყავ ჩემო სიცოცხლევ, ღმერთი იყოს შენი მფარველი ყველა საქმეში და ყველა ბიჯზე, ვეხვეწები ღვთისმშობელს, რომ გიფარავდეს და გიხსნიდეს ბოროტისგან. გწერს შენი დედაი, შენი გზის მყურებელი”…
ჩემო პატრიარქო,
მეც ის დედა ვარ, რომელიც საკუთარი შვილის ბედნიერებით ცოცხლობს; რომლისთვისაც ოქროსა და ბრილიანტზე ძვირფასია საკუთარი შვილი – მთელს სამყაროს რომ ურჩევნია. ჩვენც ის დედები ვართ, ვისთვისაც სამყაროს ათვლის წერტილი ჩვენი შვილებია, მათი გულისცემა ჩვენსას რომ მიჰყვება რიტმში და სწორედ იქ ჩერდება ჩვენი ამოსუნთქვა, სადაც საკუთარი შვილების ტკივილებს ვგრძნობთ. ჩვენც ვიღვწით შვილების უკეთესი მომავლისთვის. ჩვენც ის დედები ვართ, რომლებიც შვილების ”გზის მაყურებლად” ვართ დღედაღამ. და ეს გზა არ უნდა გადიოდეს ჩაგვრაზე, ძალმომრეობაზე, უსამართლობაზე, არ უნდა ვკარგავდეთ შვილებს ძალადობის, მტრობის, ბოროტებისა და კაცთმოძულეობის გამო.
ღმერთმა დედებს ერთნაირად გვაჩუქა საკუთარი შვილების სიყვარული, უპირობო სიყვარული და ამ უპირობო სიყვარულს ვასწავლით ჩვენს შვილებსაც. ვასწავლით, როგორ დადგნენ ჩაგრულის მხარეს, როგორ უყვარდეთ მოყვასი, ვასწავლით ღმერთის, ადამიანების სიყვარულს, ვასწავლით სოლიდარობას, ღირსეულ ადამიანად ყოფნას, არა ჩაგვრასა და ძალადობას.
ჩემო პატრიარქო, ჩვენც დედები ვართ, ჩვენც საკუთარ სიცოცხლეზე მეტად გვიყვარს შვილები, ჩვენს შვილებსაც აუცილებლად ეყვარებათ მათი შვილები განურჩევლად რასისა, კანის ფერისა, რელიგიური მრწამსისა, ეროვნებისა, ოდენტობისა, ორიენტაციისა, ასაკისა, შესაძლებლობებისა. იმიტომ, რომ ღმერთი ყველასთან და ყველგანაა, რადგან თავად ღმერთია სიყვარული.
ქრისტინე ერგემლიძე
ფოტო: ვახო ქარელი
